Υπάρχουν πολλές παρανοήσεις γύρω από τις ελμινθικές προσβολές, οι οποίες μερικές φορές προκαλούν αβάσιμους φόβους. Αυτά περιλαμβάνουν ελμινθίαση και πανικό για παρασιτικές λοιμώξεις στα κατοικίδια ζώα σχεδόν παντού.
Τα είδη των σκουληκιών σε ανθρώπους και ζώα, ειδικά στα οικόσιτα ζώα, αντιστοιχούν μόνο εν μέρει. Η γνώση των τύπων ελμινθών σας επιτρέπει όχι μόνο να ξεπεράσετε τη φρίκη τους, αλλά και να αποτρέψετε την εισβολή.
Τύποι ανθρώπινων ελμινθών
Η επιστήμη γνωρίζει χιλιάδες είδη σκουληκιών, τα περισσότερα από αυτά ζουν ελεύθερα, που σημαίνει ότι δεν απαιτούν κανέναν άλλο οργανισμό για να εξασφαλίσουν τη ζωή. Τα παρασιτικά σκουλήκια ονομάζονται έλμινθοι. Εγκαθίστανται στα σώματα των ζώων (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων) και ακόμη και των φυτών.
Πολλοί γονείς πανικοβάλλονται όταν παρατηρούν σκουλήκια σε μια κατοικίδιο γάτα ή σκύλο και υποθέτουν ότι το παιδί πιθανότατα έχει επίσης παράσιτα. Ωστόσο, ο αριθμός των ειδών ελμινθών που μπορούν να αποικίσουν τα σώματα των ζώων και των ανθρώπων είναι αρκετά περιορισμένος.
Ένας άλλος παράγοντας που περιορίζει τις παρασιτικές μολύνσεις είναι οι γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες για την εξάπλωση των ελμινθών. Ορισμένες ελμινθίασες κατανέμονται ομοιόμορφα σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά οι περισσότερες ανήκουν σε μια τεχνητή ομάδα των λεγόμενων εξωτικών παρασιτικών λοιμώξεων που μπορούν να μεταδοθούν μόνο σε ορισμένες περιοχές.
Συνολικά, περίπου 400 είδη ελμινθών χρησιμοποιούν τον άνθρωπο ως κύριο ξενιστή (για τη ζωή ενός ενήλικου ατόμου) ή ενδιάμεσο ξενιστή (για την ανάπτυξη προνυμφών). Όλοι τους χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες.
Στρογγυλά σκουλήκια
Οι στρογγυλοί σκώληκες είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της πιο συχνής ελμινθίασης. Το 99% των ασθενειών που εμφανίζονται σε μεγάλο μέρος της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας και των χωρών της Βαλτικής εμφανίζονται σε:
- Εντεροβίαση – προσβολή από τον σκώληκα της καρφίτσας.
- Ασκαρίαση – μόλυνση με ένα σκουλήκι που ονομάζεται στρογγυλό σκουλήκι.
- Η τριχοκεφαλία είναι μια ελμινθίαση που προκαλείται από το σκουλήκι του μαστιγίου.
Και οι τρεις ελμινθίασες ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία και συνήθως δεν προκαλούν σοβαρές επιπλοκές. Ωστόσο, ορισμένα στρογγυλά σκουλήκια προκαλούν σοβαρή ελμινθίαση, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα. Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας ασθένειας είναι η τριχίνωση, ο αιτιολογικός παράγοντας της οποίας είναι οι τριχίνες.
Η ασθένεια εμφανίζεται αφού ένα άτομο τρώει μολυσμένο κρέας και ούτε το πάγωμα ούτε το προσεκτικό μαγείρεμα αποτρέπουν τη μόλυνση. τέτοια σάρκα πρέπει να καταστραφεί. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να τρώτε μόνο κρέας που έχει ελεγχθεί σε εργαστήριο.
Flatworms
Οι επίπεδες σκώληκες είναι η πιο κοινή ομάδα ανθρώπινων ελμινθών και αποτελούνται από τρεις κατηγορίες:
- Σκουλήκια βλεφαρίδων – υπάρχουν 3 τύποι στον άνθρωπο.
- Trematodes ή flukes – 141 είδη έχουν προσαρμοστεί στη ζωή στο ανθρώπινο σώμα.
- Κεστόδες ή επίπεδοι σκώληκες – 63 είδη απαντώνται στον άνθρωπο.
Οι λοιμώξεις από ελμινθικά που προκαλούνται από επίπεδες σκώληκες είναι σημαντικά πιο σπάνιες. Τα περισσότερα από αυτά σχετίζονται με την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εισβολή μπορεί να αποφευχθεί με το καλό μαγείρεμα ή κατάψυξη του κρέατος.
Άλλοι τύποι σκουληκιών
Άλλοι τύποι σκουληκιών που μπορούν να ζουν στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνουν 24 είδη τριχωτών σκουληκιών, 7 είδη ακανθοκεφάλων και τουλάχιστον 16 είδη σκουληκιών, που ταξινομούνται ως βδέλλες.
Εκτός από τη ζωολογική ταξινόμηση, οι γιατροί χωρίζουν όλους τους έλμινθους σύμφωνα με τη μέθοδο μόλυνσης.
Υπάρχουν τρεις διαδρομές μετάδοσης:
- Από άτομο σε άτομο, συμπεριλαμβανομένης της αυτομόλυνσης ή της αυτομόλυνσης.
- Γεωελμινθίασες - η μόλυνση εμφανίζεται μέσω προνυμφών ή αυγών που βρίσκονται στο έδαφος ή το νερό.
- Η βιοελμινθίαση μεταδίδεται κυρίως μέσω της κατανάλωσης μολυσμένου κρέατος.
Εκτός από αυτά τα δύο, έχουν αναπτυχθεί και άλλες ταξινομήσεις ελμινθών που αντικατοπτρίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά των σκουληκιών που παρασιτούν τον άνθρωπο.
Συμπτώματα μόλυνσης
Φωτογραφίες και περιγραφές σκουληκιών που χρησιμοποιούνται από διάφορα μέσα ενημέρωσης για να τρομάξουν το κοινό τους προκαλούν πραγματικά έντονα συναισθήματα. Θα ήθελα να μάθω για τέτοιους «καλεσμένους» στο δικό μου σώμα όσο πιο νωρίς γίνεται για να τους αποχαιρετήσω όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μπορείτε να μετρήσετε ελμινθικές λοιμώξεις στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι οποίες συνοδεύονται από μια σαφή κλινική εικόνα που σας επιτρέπει να προσδιορίσετε αμέσως την αιτία της δυσφορίας.
Ένα από αυτά είναι η εντεροβίαση (που προκαλείται από τον κυλινδρικό σκώληκα). Η ασθένεια προκαλεί έντονο κνησμό στην περιοχή του πρωκτού. Τα θηλυκά σκουλήκια καρφίτσας αναδύονται από τον πρωκτό για να αναπαραχθούν, γι' αυτό και εμφανίζονται συχνά στα παιδικά εσώρουχα ή στο γιογιό.
Οι περισσότερες ελμινθίαση εμφανίζονται με δύο τρόπους:
- Ασυμπτωματική - η χρόνια μορφή ακόμη και τόσο σοβαρής ελμινθίασης όπως η οπιθωρχίαση μπορεί να συμβεί απαρατήρητη από το μολυσμένο άτομο, αλλά σταδιακά να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στα εσωτερικά όργανα.
- Εάν υπάρχουν μη ειδικά συμπτώματα.
Όλα τα συμπτώματα μιας ασθένειας μπορούν να χωριστούν σε συγκεκριμένα και μη ειδικά. Στην πρώτη περίπτωση, η κλινική εικόνα επιτρέπει να γίνει μια αξιόπιστη διάγνωση.
Τα μη ειδικά συμπτώματα, όσο σοβαρά κι αν είναι, είναι εγγενή σε μια ποικιλία ασθενειών και δεν είναι εύκολο για έναν γιατρό να επιλέξει ένα από αυτά. Η οξεία μορφή της ίδιας οπισθορχίασης μοιάζει με δυσλειτουργίες του ηπατοχολικού συστήματος (ήπαρ και χοληδόχος κύστη) ή του παγκρέατος.
Οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη μόλυνση από ελμινθία.
Τα πιο κοινά μεταξύ τους:
- Τρίξιμο των δοντιών?
- ενούρηση?
- Δερματικά εξανθήματα όπως ατοπική δερματίτιδα.
Όλες αυτές οι εκδηλώσεις δεν σχετίζονται άμεσα με την ελμινθίαση.
Ο μόνος τρόπος για να προσδιοριστεί με ακρίβεια η παρουσία ελμίνθων στο σώμα, εκτός από την άμεση θέασή τους, είναι η εργαστηριακή διάγνωση.
Για να προσδιορίσετε τα πιο κοινά εντερικά σκουλήκια, πρέπει να εξετάζετε τα κόπρανα σας από ένα αξιόπιστο εργαστήριο τρεις φορές την ημέρα. Μια εξέταση αίματος για ελμινθίαση χαρακτηρίζεται από μάλλον χαμηλή αξιοπιστία και υψηλό κόστος.
Μια εξέταση αίματος σάς επιτρέπει να διαγνώσετε με ακρίβεια κάποια ελμινθίαση:
- τοξοκαρίωση;
- τριχίνιαση;
- Fascioliasis;
- οπισθορχίαση;
- Εχινοκοκκίαση.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τόσο ψευδώς θετικών όσο και ψευδών αρνητικών, που μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει τον γιατρό και τον ασθενή.
Θεραπεία της ελμινθίασης
Η πιο σημαντική αρχή στη θεραπεία των ελμινθικών λοιμώξεων είναι ότι δεν υπάρχει καθολική θεραπεία, φάρμακο ή μέθοδος για την απομάκρυνση των ελμινθών από το σώμα. Γι' αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τουλάχιστον γενικά για τους έλμινθους, ποια είδη υπάρχουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή, ώστε να προετοιμαστούμε διανοητικά για την πιθανότητα μόλυνσης.
Οι πιο διαδεδομένες είναι οι ιατρικές μέθοδοι για τη θεραπεία της ελμινθίασης. Χρησιμοποιούνται για όλες τις μη επιπλεγμένες ασθένειες. Για τις επιπλεγμένες ελμινθίασες, η φαρμακευτική θεραπεία συνδυάζεται με χειρουργικές μεθόδους. Για παράδειγμα, με την εχινόκοκκωση μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αφαίρεση μεγάλων κύστεων στα εσωτερικά όργανα.
Μια σημείωση για κάθε ανθελμινθικό καθιστά σαφές ότι τα ίδια φάρμακα είναι αποτελεσματικά έναντι πολλαπλών ελμινθικών λοιμώξεων. Ωστόσο, η διαδικασία θεραπείας (διάρκεια λήψης του φαρμάκου, δοσολογία κ. λπ. ) μπορεί να είναι διαφορετική για κάθε μεμονωμένη ελμινθίαση.
Η σύγχρονη ιατρική έχει αρκετά αποτελεσματικά μέσα για τη θεραπεία της ελμινθίασης, αλλά κανείς δεν μπορεί να δώσει 100% εγγύηση θεραπείας.
Σε κάθε περίπτωση, η παρακολούθηση της πορείας και των αποτελεσμάτων των θεραπευτικών μέτρων είναι απαραίτητη, ειδικά επειδή η θεραπεία ορισμένων ελμινθίασης διαρκεί μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις η πλήρης θεραπεία είναι γενικά αδύνατη.
Η επιτυχία των απατεώνων που πωλούν αμφίβολα φάρμακα "εναντίον όλων των ελμίνθων ταυτόχρονα" εξηγείται από το επιχείρημα ότι τα φάρμακα που αναγνωρίζονται από την επίσημη ιατρική είναι δηλητήρια που σκοτώνουν όχι μόνο το παράσιτο, αλλά και τον ξενιστή. Στην πραγματικότητα, τα αποτελεσματικά ανθελμινθικά διακρίνονται από μια ορισμένη τοξικότητα , αφού σκοπός τους είναι να σκοτώσουν έναν ζωντανό οργανισμό που είναι καλά προστατευμένος από εξωτερικές επιρροές.
Ωστόσο, το επιχείρημα σχετικά με τους κινδύνους των ανθελμινθικών μπορεί να διαψευσθεί πολύ εύκολα:
- Η ζημιά που προκαλούν οι έλμινθοι είναι πολύ πιο αισθητή στον ανθρώπινο οργανισμό από τον «κίνδυνο» των ανθελμινθικών.
- Η επίσημη ιατρική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) γενικά δεν συνιστά τη χρήση φαρμάκων κατά των ελμίνθων για πρόληψη, δηλαδή χωρίς ένδειξη.
- Ο μεταβολισμός των ανθρώπων και των ελμινθών διαφέρει σημαντικά, επομένως οι ανθελμινθικές ουσίες τους επηρεάζουν διαφορετικά.
Είναι αποτελεσματική η παραδοσιακή ιατρική;
Η παραδοσιακή ιατρική προσφέρει επίσης μεθόδους εξάλειψης των ελμίνθων. Δυστυχώς, η αλήθεια σε αυτό το θέμα είναι τόσο στενά συνδεδεμένη με τη μυθολογία που μερικές φορές είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς το ένα από το άλλο.
Πρώτον, η βασική αρχή της θεραπείας της ελμινθίασης ισχύει και για τις λαϊκές θεραπείες: δεν υπάρχουν καθολικά ενεργά συστατικά ενάντια σε όλα τα παράσιτα στη φύση, ούτε στη φαρμακολογία.
Παράδειγμα:Οι σπόροι κολοκύθας, τους οποίους οι γιαγιάδες και μετά από αυτόν προσφέρουν πολυάριθμες τοποθεσίες για τη θεραπεία όλων των ελμινθίασης, είναι αποτελεσματικοί μόνο κατά ορισμένων επίπεδων σκουληκιών.
Δεύτερον, η δόση του δραστικού συστατικού στις λαϊκές θεραπείες είναι πολύ χαμηλότερη από ό, τι σε ειδικά αναπτυγμένα φάρμακα, επομένως η αποτελεσματικότητά τους είναι χαμηλότερη.
Παράδειγμα:Για να αποκτήσετε μια αποτελεσματική εφάπαξ δόση του ανθελμινθικού που περιέχεται στους ίδιους σπόρους κολοκύθας, πρέπει να καταναλώσετε 300 γραμμάρια του προϊόντος (μέσα σε μία ώρα) με άδειο στομάχι. Μια τέτοια ποσότητα ωμών (δηλαδή όχι τηγανητών και χωρίς μπαχαρικά) σπόρων είναι μια πρόκληση ακόμα και για έναν ενήλικα, πόσο μάλλον για ένα παιδί.
Τρίτον, διάφορες μελέτες έχουν δείξει την παρουσία ελμινθίασης σε λάτρεις του σκόρδου, αλκοολικούς (σχετικά με τη μυθολογική επίδραση του αλκοόλ στα σκουλήκια) και άλλα προϊόντα που έχουν κερδίσει καλή φήμη στον πληθυσμό ως ανθελμινθικά.
Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ανεξάρτητα πώς θα αντιμετωπίζει τις απειλές στη ζωή του, αλλά είναι σημαντικό να κατανοεί ξεκάθαρα τα χαρακτηριστικά κάθε μεθόδου και να μην πιστεύει τυφλά τους τσαρλατάνους που περιγράφουν τη φρίκη της τεκμηριωμένης ιατρικής σε εικόνες και αναπόδεικτες προτάσεις.
Πρόληψη της ελμινθίασης
Υπάρχουν δύο κύριες κατευθύνσεις για την πρόληψη της ελμινθίασης:
- Προληπτική χρήση φαρμάκων (φαρμακολογικών ή λαϊκών) για την αφαίρεση ελμινθών που μπορεί να έχουν διεισδύσει στον οργανισμό.
- Αλλάξτε τη δική σας συμπεριφορά για να μειώσετε τον κίνδυνο ελμινθίασης.
Η πρώτη επιλογή δεν είναι επωφελής για το άτομο αλλά για το κράτος και είναι μια επιλογή στην οποία η μόλυνση από ελμινθικά είναι βέβαιο ότι θα φτάσει το 100 τοις εκατό. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πιο κερδοφόρο να θεραπεύετε όλους τους πολίτες σας δύο φορές το χρόνο για τις πιο κοινές ελμινθικές λοιμώξεις στην επικράτειά τους παρά να ξοδεύετε χρήματα για μια γενική εξέταση.
Οι πολυάσχολοι μπορεί επίσης να αποφασίσουν ότι είναι πιο κερδοφόρο για αυτούς να παίρνουν ένα ανθελμινθικό δισκίο με όλη την οικογένεια μία ή δύο φορές το χρόνο παρά να παίρνουν κόπρανα στο εργαστήριο τρεις φορές και να πληρώνουν για την εξέταση. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να σημειωθεί εδώ.
Σπουδαίος: Δεν παθαίνει ελμινθίαση κάθε άτομο που καταπίνει αυγά σκουληκιών, καθώς η συχνότητα εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η λήψη ισχυρών φαρμάκων χωρίς ενδείξεις είναι ένας από τους παράγοντες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και συμβάλλουν έμμεσα στην ευαισθησία όχι μόνο στην ελμινθίαση, αλλά και σε διάφορες άλλες ασθένειες.
Ελλείψει ενδείξεων, δηλαδή συγκεκριμένων καταγγελιών, οι γιατροί συνιστούν να μην ανησυχείτε για την ελμινθίαση. Πώς αντιμετωπίζω τις ασυμπτωματικές ελμινθιάσεις; Η παρουσία παρασίτων στο σώμα δεν θα εξαφανιστεί εντελώς ακόμη και χωρίς συμπτώματα. Ακόμη και οι μικρότερες αποκλίσεις από την ισορροπημένη λειτουργία των οργάνων και συστημάτων του σώματος αποτελούν λόγο για προληπτική εξέταση για την παρουσία ελμινθών.
Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν;
Η πιο σημαντική πρόληψη της ελμινθίασης είναι τα μέτρα για την πρόληψη της εισβολής. Υπάρχουν δύο βασικοί κανόνες και πολλοί πρόσθετοι κανόνες.
Δύο βασικοί κανόνες για την πρόληψη της μόλυνσης από ελμινθικά:
- Πλύνετε τα χέρια σας. Όσο κοινότοπη κι αν φαίνεται αυτή η συμβουλή, η ελμινθίαση ήταν και είναι μια ασθένεια των άπλυτων χεριών, ιδιαίτερα συχνή σε χώρες με κακή υγιεινή.
- Αποφύγετε το ωμό ή μισοψημένο κρέας και ψάρι.
Μπορείτε να αγοράσετε μόνο κρέας και ψάρια που έχουν υποβληθεί σε κτηνιατρικό έλεγχο, ακόμη και από καλούς φίλους που θα πρέπει να αρνηθείτε να αγοράσετε:
- Αμέσως μετά τη σύλληψή τους, τα ψάρια πρέπει να τοποθετούνται στο κρύο, έτσι ώστε οι προνύμφες των εντερικών παρασίτων που εκκολάπτονται από τα αυγά να μην μεταναστεύουν στους μύες των μολυσμένων ψαριών.
- Το κρέας που έχει μολυνθεί με έλμινθους δεν διαφέρει σε εμφάνιση ή γεύση από το ποιοτικό κρέας. Ο αιτιολογικός παράγοντας της πιο επικίνδυνης ελμινθίασης, η τριχίνωση, δεν φοβάται ούτε τις υψηλές ούτε τις χαμηλές θερμοκρασίες, το μολυσμένο κρέας δεν είναι κατάλληλο για κατανάλωση!
Εκτός από τα βασικά μέτρα, υπάρχουν πολλά πρόσθετα μέτρα που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο μόλυνσης.
Ανάμεσα τους:
- Καθαρισμός απορριμμάτων κατοικίδιων ζώων. Τα αυγά του Toxocara, του παθογόνου που προκαλεί την τοξοκαρίαση, διατηρούνται τέλεια σε κόπρανα σκύλου που έχουν μετατραπεί σε σκόνη. Σε μια μέρα με αέρα, ο καθένας μπορεί να τα καταπιεί με σκόνη.
- Χρησιμοποιήστε απωθητικά καθώς τα μολυσμένα κουνούπια μπορεί να είναι πηγή πολλών λοιμώξεων από ελμινθικά.
- Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής και αποφυγής υπερφαγίας, επαρκούς σωματικής δραστηριότητας και σταδιακής ανοχής στο κρύο.
- Τα λαχανικά και τα φρούτα πρέπει να πλένονται καλά και ακόμη και να χύνονται με βραστό νερό.
- Μην πίνετε ωμό νερό από ανοιχτά δοχεία.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η ελμινθίαση δεν αποτελεί εξαιρετικό κίνδυνο, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει μια ενιαία προϋπόθεση - μια λογική προσέγγιση για τη θεραπεία και την πρόληψη, που δεν βασίζεται σε μύθους.